O’ZBEK QIZIDAN HESSEGA MAKTUB

Abstract

Men talaba bo'lgan edim, ham meni eng katta orzuim amalga oshgan edi. Xayr
qishlog'im, xayr bolaligim! Biz oilada to`qqizta farzandmiz. Shahardan kelin bo'lib
arang qishlog'imizga ko'nikkan ustozim - Robiya Qurbonova sabab nemis tiliga butun
oilamiz, qolaversa, butun qishlog'imiz o'zgacha hurmat, mehr, havas bor edi. Axir bu
til bizga olamni ko'rsatishi mumkin edi, bu til orqali dunyo kezishimiz mumkin
ekanligin ich- ichdan his qilardik. Qishloqda barchamizga yumush ko'p edi. Biz dehqon
edik, cho'pon edik, lek mudom qo'limizda nemischa kitob bo'lardi. Akalarim kitob
ustida uxlab qolishardi. Ular universitetga kirish uchun nemis tilidan test yechishardi.
Ular uxlab qolishganda bu testlarni yechib qo'yardim. Testlar kitobchada to'g'ri
belgilansa, akamlar o'qishga kiradi deb o'ylaganman. Akamlarga achinganimdan nemis
tilini o'rgana boshladim. O'sha yillar katta akam magistraturaga, kichik akam bakalavr
bosqichiga to'lov- shartnoma asosda o'qishga kirishdi. Bizni ikkisini ham o'qitishga
moliyaviy imkoniyatimiz yo'q edi. Tavakkal qilib dadam ikki akamni ham o'qishga
yubordi. Bir hafta o'tib, katta akam " men bakalavr o'qidim yetadi, ukam o'qiy qolsin"
deya shahardan kelib qo'ydi. Yana bir hafta o'tib, kichik akam " akam davom o'qib olim
bo'lsin, men o'qimayman" deb qaytdi. Ikkalasi ham chin dildan o'qigisi kelsa- da,
jigarchilik oqibatlari ustun turardi. Bir yil to'lov qildik, kelasi yil oilamiz Germaniyaga
o'qishga ikki stipendiya yutib olgan edi, ha ikki akam ham Germaniyadek davlatning
baxtli talabasi edi.Hozirda ular olim bo'ldi, biri Germaniyada, biri nemis- o'zbek
aloqalarini mustahkamlash yo'lida xizmat qilmoqda. To'rt opa- singil nemis filologlari
bo'ldik, ukam ham Germaniyada o'qib keldi. Bizning nemis tiliga bir hurmatimiz ming
bo'lib qaytdi.