ИНСОН ҚОБИЛИЯТИНИ РИВОЖЛАНИШИНИНГ ДАРАЖАЛАРИ

Abstract

Қобилият- инсоннинг индивидуал салоҳияти ва имкониятларидир.
Қобилият шахснинг психологик ва физиологик тузилишининг хусусияти
саналади. Қобилият- кўникма ва малакадан фарқ қилади. Қобилият инсон
томонидан кўникма ва малакаларнинг эгалланиши жараёнида такомиллашиб
боради. Қобилиятнинг етакчи хусусиятларидан бири- нарса ва ҳодисалар
моҳиятини ижодий тасаввур қилишдир [1,2]. У шахснинг шаклланиши ва
ривожланиши натижаси бўлиши билан бирга, табиий манбага ҳам эга. Бу
табиий манба кўпинча зеҳн тушунчаси билан юритилади. Зеҳн муайян бир
фаолиятга ёки кўпгина нарсаларга нисбатан ортиқча қизиқувчанликда,
мойилликда, интилишда намоён бўлади. Зеҳн- иштиёқ, мойиллик,
меҳнатсеварлик, ишчанлик, талабчанлик кабиларнинг маҳсулидир.